Γλώσσες

ΑΡΘΡΑ & ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

A  A  A +
Πίσω
Βασίλης Τσιγάρας, Πρέπει να είμαστε συνεχώς δίπλα στους καταναλωτές!
Βασίλης Τσιγάρας, Πρέπει να είμαστε συνεχώς δίπλα στους καταναλωτές!

Σε ηλικία μόλις 29 ετών, ο Βασίλης Τσιγάρας είναι από τους νεότερους ζαχαροπλάστες που αναλαμβάνουν τις τύχες ενός Σωματείου. Ο νέος πρόεδρος των Ζαχαροπλαστών Καρδίτσας μας μιλά για τους στόχους που θέτει αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες του κλάδου στο νομό. Ο Βασίλης Τσιγάρας αποτελεί έναν εκπρόσωπο της νέας γενιάς ζαχαροπλαστών στο συνδικαλιστικό χώρο, τον οποίο καλείται να υπηρετήσει με φρέσκες ιδέες και μεγάλη όρεξη για προσφορά. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά, όταν όλη του η οικογένεια είναι αφιερωμένη στη ζαχαροπλαστική αλλά και στα κοινά του κλάδου εδώ και αρκετές δεκαετίες!

Πότε ξεκινά η ενασχόλησή σας με τον συνδικαλισμό;

Από τον Ιούνιο του 2010 μπήκα στο Σωματείο Ζαχαροπλαστών Καρδίτσας ως απλό μέλος και μόλις τον περασμένο Οκτώβριο ανέλαβα τη θέση του Προέδρου. Από μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου να ασχολείται με τα κοινά των ζαχαροπλαστών, να συμμετέχω σε εκδηλώσεις, σε επιδείξεις, ακόμα και σε συνελεύσεις. Άλλωστε ήταν και οι γονείς μου μέλη του σωματείου ενώ η μητέρα μου Δέσποινα Μήνια έχει διατελέσει και πρόεδρος! Ο βασικότερος λόγος για τον οποίο επέλεξα το συνδικαλισμό είναι για την πληρέστερη ενημέρωση των συναδέλφων και την πληρέστερη κατάρτισή τους.

Σε ποια κατάσταση βρίσκεται αυτή τη στιγμή το Σωματείο;

Το Σωματείο μας -αν και αριθμεί αυτή τη στιγμή μόλις 23 ενεργά μέλη- είναι αρκετά καλά οργανωμένο. Διαθέτουμε ιδιόκτητο χώρο, με αίθουσα σεμιναρίων ζαχαροπλαστικής όπου συχνά πραγματοποιούμε ενδιαφέροντα σεμινάρια για τους επαγγελματίες ζαχαροπλάστες του νομού.

Ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε στο νομό Καρδίτσας;

Θεωρώ ως σημαντικό πρόβλημα το γεγονός ότι διατηρούμε πολύ χαμηλές τιμές στα προϊόντα μας, οι οποίες είναι σχεδόν στα όρια του κόστους (π.χ. πάστες 1,5-1,80 ευρώ). Όλες τις αυξήσεις στη φορολογία, τις έχουμε απορροφήσει ώστε να μην επιβαρύνουμε τον πελάτη. Επίσης, αντιμετωπίζουμε τον ανταγωνισμό των σούπερ μάρκετ, τα οποία παίρνουν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι «της πίτας» της αγοράς, καθώς πωλούν από ψωμί μέχρι τα γλυκά που μπορεί κανείς να βρει στα δικά μας μαγαζιά.

Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τις επιχειρήσεις σας;

Πλέον το γλυκό έχει αρχίσει να γίνεται «είδος πολυτελείας». Ο πελάτης μπαίνει στα μαγαζιά μας και μετράει κάθε κομμάτι που θα αγοράσει. Για το λόγο αυτό πρέπει να βρούμε τρόπους να φέρουμε μαζικά τον κόσμο στα ζαχαροπλαστεία μας. Ένας από αυτούς είναι να βάλουμε προϊόντα που έχουν καθημερινή ζήτηση (π.χ. καφές, ψωμί, γάλα, κλπ). Βέβαια αυτό εγκυμονεί τον κίνδυνο να τεθούμε αντιμέτωποι με τον κλάδο των αρτοποιών, κάτι που δεν είναι στις προθέσεις μας. Είναι αλήθεια ότι δεν πρέπει να «μπερδεύονται» οι κλάδοι μεταξύ τους. Στόχος είναι να δημιουργείται κίνηση στο μαγαζί και κοντά στα βασικά είδη, να πάρει ο καταναλωτής και τα γλυκά του.

Ποιοι είναι οι στόχοι που έχετε θέσει ως πρόεδρος του Σωματείου;

Προτεραιότητά μου είναι η συνεχής ενημέρωση του επαγγελματία ζαχαροπλάστη γύρω από νέα προϊόντα και καινούριες τεχνικές. Για αυτό το σκοπό, προγραμματίζουμε συχνές επιδείξεις με τη βοήθεια των προμηθευτών μας, προσπαθούμε να φέρουμε όλους τους συναδέλφους πιο κοντά, να συζητήσουμε ώστε να βρούμε λύσεις από κοινού στο πώς θα αυξήσουμε τη δουλειά μας. Επίσης να συμμετέχουμε σε ανοιχτές δράσεις προς την τοπική κοινωνία, όπως π.χ. κάνουμε φέτος τα Χριστούγεννα όπου μοιράσαμε δωρεάν κουραμπιέδες και μελομακάρονα στους συμπολίτες μας στο Επιμελητήριο Καρδίτσας σε ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο. Πρέπει να βλέπει ο καταναλωτής ότι είμαστε συνεχώς δίπλα του..

Who is who

Ο Βασίλης Τσιγάρας γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1983 στην πόλη της Καρδίτσας όπου και μεγάλωσε σε μία οικογένεια ζαχαροπλαστών. Όπως ήταν επόμενο, μπήκε από μικρός στο επάγγελμα (σε ηλικία 15 ετών) και αυτή τη στιγμή διατηρεί βιοτεχνία παγωτού και γλυκών με κατάστημα λιανικής πώλησης στη ΒΙ.ΠΕ Καρδίτσας. Σπούδασε ζαχαροπλαστική και τεχνολογία τροφίμων στα ΚΕΚ Καρδίτσας.

Συνέντευξη: Τάκης Κορμπάκης

Από το τεύχος 148 (ΝΟΕ/ΔΕΚ 2012) του περιοδικού Z+G