Ο επικεφαλής του Σωματείου Aρτοποιών Αγρινίου Φίλιππος Τσούνης, λάτρης της συλλογικής δράσης και με πλήθος φρέσκων ιδεών, μας μιλά για τους στόχους που θέτει με τους συναδέλφους του, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του βιοτέχνη αρτοποιού.
Θα θέλατε να μας μιλήσετε συνοπτικά για τη συνδικαλιστική σας πορεία μέχρι το σημείο που αναδειχτήκατε πρόεδρος του Σωματείου Αρτοποιών Αγρινίου;
Στο Σωματείο, ως μέλος μπήκα από την πρώτη στιγμή της ενασχόλησής μου με το επάγγελμα. Με τη διοίκησή του ασχολήθηκα για πρώτη φορά το 2005. Στην πρώτη μου θητεία ως αναπληρωτής γ.γ., στη δεύτερη ως αντιπρόεδρος και από το περασμένο καλοκαίρι ως πρόεδρος. Η προεδρία του Σωματείου δεν αποτέλεσε αυτοσκοπό. Από τη στιγμή όμως που προέκυψε, με τιμά ιδιαίτερα και με γεμίζει ευθύνες απέναντι στους συναδέλφους μου. Παράλληλα, αυτά τα χρόνια συμμετέχω στην Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Αιτωλοακαρνανίας ως μέλος του Δ.Σ. H ενασχόλησή μου με τα κοινά είναι κάτι σαν... «μικρόβιο». Στη μέχρι σήμερα πορεία μου, συμμετείχα, ως μαθητής, στο τότε οργανωμένο μαθητικό κίνημα και αργότερα ως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου στον τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Θεωρώ ότι όποιος θέλει και μπορεί, πρέπει να προσφέρει στον τομέα που δραστηριοποιείται. Διαχρονικά έχει αποδειχθεί, ότι οι πολλοί μπορούν να καταφέρουν πολλά περισσότερα από ότι ο καθένας μόνος του. Είμαι φανατικός οπαδός της λεγόμενης συλλογικής δράσης...
Ποιες είναι πλέον οι βασικές σας προτεραιότητες ως επικεφαλής του Δ.Σ.;
Ένας από τους βασικούς στόχους της θητείας μου είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συσπείρωση των μελών μας γύρω από το Σωματείο, προκειμένου όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε την ήδη δύσκολη κατάσταση, που ενδεχομένως στο μέλλον να γίνει ακόμα δυσκολότερη. Στο σχεδιασμό του συμβουλίου μας υπάρχουν και άλλες κινήσεις πέρα από την πρόσφατη ημερίδα για την «κοστολόγηση των προϊόντων του αρτοποιείου». Οι κινήσεις που θα ακολουθήσουν, αποσκοπούν στη σύσφιξη των μεταξύ μας σχέσεων, αλλά και στην ενημέρωση των μελών μας για όλα τα θέματα που απασχολούν τον κλάδο.
Σε ποια σημεία έχετε επικεντρώσει τη δράση σας αυτόν τον πρώτο χρόνο;
Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κλάδος στην περιοχή μας είναι η διασπορά της πώλησης σε πολλά και άσχετα σημεία, αλλά και η ασυδοσία στη διακίνηση των προϊόντων μας. Όσο και αν αυτό μας πονάει, είναι ένα πρόβλημα που μόνοι μας δημιουργήσαμε, συντηρούμε και τροφοδοτούμε. Για την τήρηση των κανόνων διακίνησης και πώλησης των προϊόντων μας, το Σωματείο βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία με τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες. Βέβαια, δεν περιμένω πολλά από τη συντεταγμένη Πολιτεία. Ευελπιστώ στην αλλαγή της δικής μας νοοτροπίας. Προς αυτήν την κατεύθυνση εξάλλου, σχεδιάζουμε και τις επόμενες κινήσεις μας.
Πόσο σας απασχολεί ο ανταγωνισμός των σούπερ μάρκετ και των βιομηχανιών; Υπάρχει, πιστεύετε, απειλή για το «φούρνο της γειτονιάς»;
Σίγουρα η βιομηχανία έχει πάρει ένα κομμάτι της πίτας, ωστόσο, όχι τόσο μεγάλο που, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, να δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα στο «φούρνο της γειτονιάς». Μεγαλύτερο κόστος έχει δημιουργήσει η υποτίμηση των προϊόντων από ορισμένους βιοτέχνες αρτοποιούς, οι οποίοι προκειμένου να κερδίσουν σημεία πώλησης, διαθέτουν προϊόντα σε εξαιρετικά εξευτελιστικές τιμές. Η κατεψυγμένη ζύμη στην παρούσα φάση δεν μπορεί να δημιουργήσει σημαντικό πρόβλημα γιατί λόγω κόστους μεταφοράς, συντήρησης και έψησης, καθίσταται μη ανταγωνιστική ως προς τα φρέσκα προϊόντα του αρτοποιείου. Θα πρέπει λοιπόν, να αναπτύξουμε πολιτικές που θα μειώσουν τον ενδεχόμενο κίνδυνο. Αυτό μπορεί να γίνει με σωστή ενημέρωση του καταναλωτή, αναδεικνύοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του «φούρνου της γειτονιάς» και των προϊόντων του, που δεν είναι άλλα από την φρεσκάδα και την ποιότητα. Όλα τα χαρακτηριστικά δηλαδή που η ελληνική οικογένεια μετράει σε ένα προϊόν όπως το ψωμί που το έχει ψηλά στη διατροφή και στη συνείδησή της.
Ποιο είναι το «κλειδί» που θα βγάλει τον επαγγελματία από την οικονομική κρίση;
Η εποχή που ζούμε έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η κρίση εκτός από οικονομική, είναι κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική, κρίση αξιών... Σίγουρα η επόμενη ημέρα θα είναι διαφορετική. Ζητούμενο είναι στη νέα εποχή να βγούμε όσο το δυνατό αλώβητοι και με στέρεες βάσεις στα νέα δεδομένα. Η απελευθέρωση των αγορών και των επαγγελμάτων είναι μία αναπόφευκτη εξέλιξη. Απλά στη νέα πραγματικότητα, θα είναι επιτυχία να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε κανόνες υγιούς ανταγωνισμού. Δεν πρέπει να μείνουμε αγκιστρωμένοι σε αυτά που ξέραμε αλλά να συμμετέχουμε στη νέα τάξη πραγμάτων, ούτως ώστε να πετύχουμε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για τον κλάδο.
Πώς κρίνετε τη στάση της Ομοσπονδίας Αρτοποιών μέχρι σήμερα;
Δεν θα καταλογίσω ευθύνες στην Ομοσπονδία για ό,τι χάσαμε ή για ό,τι ενδεχομένως θα χάσουμε. Αυτό που θα ήθελα από την ΟΑΕ, είναι να αναπτύξει πολιτικές ενημέρωσης για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεων αλλά και προς την κοινωνία και το καταναλωτικό κοινό για τη διαφορά φρέσκου- κατεψυγμένου, τη διατροφική αξία του ψωμιού και τη διαφορά του Φούρνου της Γειτονιάς και των όποιων σημείων πώλησης. Το τελευταίο, προϋποθέτει και την υποστήριξη της πολύ σωστής ενέργειας της έκδοσης του σήματος αναγνωρισιμότητας της ΟΑΕ για το «Φούρνο της Γειτονιάς».
Είστε αισιόδοξος για το μέλλον του κλάδου;
Η σημερινή πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση έχει επηρεάσει τους πάντες άρα και τον κλάδο της βιοτεχνικής αρτοποιίας. Η αύξηση των εξόδων, η πτώση της παραγωγής και του τζίρου είναι μία πραγματικότητα. Είναι δύσκολο να ψάχνεις μέσα από τέτοιες καταστάσεις για θετικά στοιχεία. Αν όμως αυτή η κατάσταση βοηθήσει ώστε να ξεκαθαρίσει η αγορά από τυχάρπαστους και καιροσκόπους που μόνο ζημιά κάνουν σε κάθε επαγγελματικό κλάδο, τότε μπορεί να έχει και τα θετικά της. Ο Έλληνας βιοτέχνης αρτοποιός για να βγει αλώβητος από αυτή την αρρωστημένη κατάσταση, θα πρέπει να αφουγκραστεί με προσοχή τις απαιτήσεις και τις επιθυμίες των πελατών του, να ξαναφορέσει την ποδιά του, να σκύψει με επιμέλεια στον πάγκο του και να γίνει παραγωγός ποιοτικών προϊόντων, βασισμένων σε αγνές ελληνικές Α’ ύλες, τα οποία θα πρέπει να προσφέρει στις τιμές εκείνες που θα είναι προσιτές για τον καταναλωτή αλλά και θα καθιστούν την επιχείρησή του βιώσιμη. Είμαι αισιόδοξος ότι, όποιος διαχειριστεί σωστά την κατάσταση, θα έχει και καλύτερες προοπτικές από τις σημερινές.
Μιλήστε μας για τους μελλοντικούς σας στόχους, τόσο ως συνδικαλιστής όσο και ως επαγγελματίας αρτοποιός.
Στην παρούσα συγκυρία, σε επαγγελματικό επίπεδο, πρώτος και βασικός μου στόχος είναι η διατήρηση των κεκτημένων. Σίγουρα για το μέλλον, και εφόσον οι οικονομικές συνθήκες επιτρέψουν κάτι τέτοιο, υπάρχει σχεδιασμός στο μυαλό μου και για επόμενες κινήσεις. Σε συνδικαλιστικό επίπεδο, η πρώτη μου φιλοδοξία είναι να τιμήσω με συνέπεια και υπευθυνότητα την εντολή που μου έδωσαν οι συνάδελφοί μου το περασμένο καλοκαίρι...
Who is who
Ο Φίλιππος Τσούνης γεννήθηκε στο Αγρίνιο στις 28 Μαΐου του 1969. Μεγάλωσε στην Ποταμούλα, ένα χωριό στα βόρεια του Αγρινίου, ενώ είναι γόνος αγροτικής οικογένειας. Είναι παντρεμένος με την Ελένη Κουτσοθανάση, με την οποία έχουν αποκτήσει τρία παιδιά: τη Βιβή (19 ετών), το Βασίλη (16) και το Φώτη (4 ετών). Από το Δεκέμβριο του 1989 μέχρι και σήμερα διατηρεί τη δική του προσωπική επιχείρηση (αρτοποιείο) με τον συνέταιρό του κ. Γ. Αναγνωστόπουλο, προσφέροντας στους κατοίκους του Αγρινίου υψηλής ποιότητας αρτοσκευάσματα. Από το περασμένο καλοκαίρι, κατέχει τη θέση του Προέδρου του Σωματείου Αρτοποιών Αγρινίου.
Συνέντευξη: Τάκης Κορμπάκης
Από το τεύχος 96 (ΜΑΪ/ΙΟΥΝ 2012) του περιοδικού Α-Ζ