Tην Κυριακή 20 Οκτωβρίου το ξενοδοχείο METROPOLITAN στην Αθήνα, φιλοξένησε το 1ο θεματικό συνέδριο της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδος με θέμα: τον καθορισμό της στρατηγικής του κλάδου και το μέλλον της βιοτεχνικής αρτοποιίας. Δυναμικό «παρών» έδωσε η πλειοψηφία των εκλεγμένων αντιπροσώπων των Σωματείων Αρτοποιών από όλη τη χώρα προκειμένου να μεταφέρουν τις θέσεις και τις προτάσεις των συναδέλφων τους για το μέλλον της βιοτεχνικής αρτοποιίας στη δύσκολη συγκυρία που διανύουμε. Μάλιστα σε αρκετά Σωματεία, προηγήθηκαν Γενικές Συνελεύσεις ώστε να υπάρχει μία πιο αντιπροσωπευτική εικόνα από τις θέσεις των μελών τους. Οι εργασίες του 1ου θεματικού συνεδρίου της ΟΑΕ ξεκίνησαν με τον χαιρετισμό του τέως προέδρου της Ομοσπονδίας κ. Ηλία Έξαρχου, με την ανάγνωση επιστολής προς τους συνέδρους από τον τέως Πρόεδρο της ΟΑΕ κ. Νίκο Νούσια ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν οι τοποθετήσεις του προέδρου της Ομοσπονδίας κ. Μιχάλη Μούσιου και στη συνέχεια των συνέδρων γύρω από όλα όσα αφορούν τον κλάδο, το παρόν και κυρίως τις προοπτικές του.

Τα βασικότερα θέματα που απασχόλησαν το συνέδριο

Μέσα από τις ομιλίες των εκλεγμένων αντιπροσώπων, αναδείχθηκαν κάποιοι κοινοί προβληματισμοί όπως επίσης και αρκετές συγκλίνουσες απόψεις σχετικά με την στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος της βιοτεχνικής αρτοποιίας στο άμεσο μέλλον, προκειμένου να επιβιώσει στο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπως διαμορφώνεται μέσα στην οικονομική κρίση. Συνοψίζοντας λοιπόν τα βασικότερα συμπεράσματα, καταλήγουμε στις εξής τέσσερις διαφορετικές θεματικές:α) Διαφημιστική καμπάνια: Κοινός τόπος όλων η εξαιρετικά επιτυχημένη διαφημιστική καμπάνια της ΟΑΕ με το τηλεοπτικό σποτ, το οποίο επικεντρώνεται στο διαχωρισμό του φρέσκου από το κατεψυγμένο ψωμί. Άπαντες συμφώνησαν ότι πρέπει να υπάρξει ανάλογη συνέχεια και το υπάρχον υλικό να αξιοποιηθεί από τα κατά τόπους Σωματεία και τα τοπικά ΜΜΕ. β) Εκπαίδευση-Σχολή Αρτοποιίας: Η ανάγκη ίδρυσης μίας Σχολής για την περαιτέρω κατάρτιση των ήδη υπαρχόντων αρτοποιών αλλά και για τους νέους που θέλουν να μπουν στο επάγγελμα, κρίνεται περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. γ) Επιστροφή στην παραγωγή: Η ανάγκη ο αρτοποιός να ξαναγίνει ο ίδιος παραγωγός, να αναδείξει τα προϊόντα «του φούρνου της γειτονιάς» και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες της ζαχαροπλαστικής αλεύρου. δ) Νόμος της αρτοποιίας: Ο ν.3526/2007 πρέπει να στηριχθεί από όλους τους αρτοποιούς και να εφαρμοστεί η αρτοποιητική νομοθεσία. Να καταπολεμηθούν οι κακές νοοτροπίες όσων επαγγελματιών του κλάδου την παραβαίνουν...

Εισήγηση του προέδρου της ΟΑΕ κ. Μιχάλη Μούσιου

«Θα ξεκινήσω την τοποθέτηση από το ν.3526/2007. Νιώθω υπερήφανος που ο συγκεκριμένος νόμος ψηφίστηκε επί θητείας μου, την ώρα που πολλοί συνάδελφοι ήταν αντίθετοι και τώρα εμφανίζονται ως υπέρμαχοί του. Από τον τελευταίο νόμο της αρτοποιίας, δεν μπορεί να αφαιρεθεί τίποτα εάν δεν πάει στην Ολομέλεια της Βουλής και αν δεν έχει την πλειοψηφία της. Και αυτό θεωρώ ως το πιο σημαντικό...

Ένα μείζον θέμα είναι αυτό του ΤΕΑΑ. Το Ταμείο μας είναι ανταποδοτικό. Αν καταργηθεί ο τρόπος είσπραξης της εισφοράς, το Ταμείο θα καταρρεύσει. Εφόσον μας εγγυηθεί η Κυβέρνηση ότι το Ταμείο θα μπορέσει να διατηρήσει τα έσοδα που απαιτούνται ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, ας το κάνει. Σχετικά με τις Υγειονομικές Διατάξεις, πετύχαμε σαν ΟΑΕ να γίνεται παραπομπή απευθείας στην αρτοποιητική νομοθεσία. Τον Σεπτέμβριο του 2009 επετράπη η παρασκευή και διάθεση καφέ σε διερχόμενους από τα αρτοποιεία. Τρία χρόνια αργότερα, η συγκεκριμένη διάταξη καταργήθηκε εκ παραδρομής. Ήδη βρίσκεται προς υπογραφή η νέα διάταξη όπου περιλαμβάνεται ξανά η ελεύθερη διάθεση καφέ.

Να σταθώ επίσης στο διαφημιστικό τηλεοπτικό σποτ που έδινε έμφαση στον διαχωρισμό του φρέσκου με το κατεψυγμένο ψωμί. Σχετικά με το μέλλον του κλάδου, νομίζω ότι οι καταναλωτές που μας στηρίζουν, είναι εκείνοι που θα καθορίσουν τη μορφή του φούρνου της γειτονιάς και όχι η υποκειμενική οπτική του κάθε αρτοποιού ξεχωριστά».

Hλίας Έξαρχος (πρώην πρόεδρος ΟΑΕ): «Ο κλάδος δείχνει να επιβιώνει παρά την κρίση. Πρέπει να σεβόμαστε τον κόπο, μας και τα προϊόντα που βγάζουμε. Δυστυχώς επικρατεί μεγάλη ασυδοσία στην αγορά. Το ψωμί είναι το βασικό μας όπλο και σε αυτό πρέπει να επενδύσουμε. Να μην αλλοιώσουμε τον χαρακτήρα της βιοτεχνικής αρτοποιίας. Το μέλλον μας ανήκει!».

Νίκος Σιδηρόπουλος (Yπ. Θεσσαλονίκης): «Το 2007 παλεύαμε για το bake off. Σήμερα έχουν παρθεί όλα πίσω και το bake off στήνεται παντού. Καταργείται η αργία της Κυριακής, οι εισφορές στο ΤΕΒΕ είναι τόσο υψηλές που αδυνατούν οι συνάδελφοι να ανταπεξέλθουν. Ζητάμε να περάσει το επάγγελμα πάλι στα βαρέα και ανθυγιεινά και να βγει μπροστά ο κλάδος με τους εκατοντάδες χιλιάδες άμεσα εμπλεκόμενους και να διεκδικήσει όσα του έχουν στερήσει».

Χάρης Μάνος (Συντεχνία Αθήνας): «O ν. 3526/07 είναι νόμος συμβιβασμών. Τα τελευταία χρόνια έχει αποδομηθεί συστηματικά. Πρέπει άμεσα να αλλάξουμε στρατηγική. Χρειάζεται να προχωρήσουμε στην επιμόρφωση των αρτοποιών καθώς επίσης να αξιοποιήσουμε τα 2.500 αρτοποιεία που λειτουργούν στο λεκανοπέδιο Αττικής, περνώντας τα δικά μας μηνύματα στο καταναλωτικό κοινό. Τέλος, η Πολιτεία πρέπει να σταματήσει την πολιτική με τις συνεχείς αυξήσεις σε φόρους, ΔΕΗ, φυσικό αέριο, κ.λπ».

Νικόλαος Μάζης (Σωματείο Λακωνίας): «Είναι ένα πολύ σημαντικό συνέδριο και οι αποφάσεις που θα προκύψουν, πρέπει να στηριχθούν ουσιαστικά. Από τη δεκαετία του ‘60 ο κλάδος αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Κάποτε η τιμή του αλεύρου ήταν μεγαλύτερη από αυτήν του ψωμιού! Σταδιακά, δόθηκαν μάχες αλλά και τα προβλήματα μεγάλωσαν, όπως και οι έριδες. Οι Σχολές Αρτοποιίας είναι πολύ σημαντικές όπως και ο ρόλος τους για το επάγγελμα. Το κράτος θα έπρεπε να είναι πιο “φιλικό” προς αυτές».

Χρήστος Φραγγέας (Σωματείο Μεσσηνίας): «Πρέπει όλοι όσοι ασχολούμαστε με το επάγγελμα να συνειδητοποιήσουμε ότι οι πραγματικοί μας συνεργάτες είναι μόνο οι ίδιοι οι αρτοποιοί και κανένας άλλος! Να φροντίσουμε να ενισχύσουμε τις σχέσεις και την μεταξύ μας συνεργασία. Ουσιαστικά να «υπηρετεί» ο ένας τον άλλον. Για πολλά κακώς κείμενα που συμβαίνουν στον κλάδο, ευθύνονται οι κακοί συνάδελφοι και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει και να το αντιμετωπίσουμε...»  

Δημήτρης Ντούρας (Σωματείο Πειραιά): «Πρέπει να δώσουμε βάρος στην ψυχολογία του καταναλωτή, και να ανταγωνιστούμε τον αντίπαλο. Πρέπει να αλλάξουμε αν θέλουμε να μείνουμε αρτοποιοί. Να μην είμαστε άτολμοι. Ο συντηρητισμός είναι συνταγή αποτυχίας. Θεωρώ ότι το Ινστιτούτο Αρτοποιίας είναι από τα μόνα εργαλεία που θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει τον κλάδο. Όσον αφορά το θέμα της συσκευασίας, η προσωπική μου γνώμη είναι ότι ο αρτοποιός, εφόσον το προϊόν που πουλάει είναι φρέσκο και δεν αλλάζει χέρια (αφού αυτός που το φτιάχνει είναι ο ίδιος που το πουλάει), γιατί να μην έχει τη δυνατότητα να πουλάει ασυσκεύαστο ψωμί;» 

Έλσα Κουκουμέρια (Σωματείο Θεσσαλονίκης): «Με αφορμή το θεματικό συνέδριο της ΟΑΕ, το Σωματείο μας ήρθε σε επαφή με την πλειοψηφία των μελών μας διενεργώντας μία τηλεφωνική έρευνα. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι ο συνάδελφος φοβάται για το μέλλον της δουλειάς του, ωστόσο υπάρχει μία έντονη τάση συσπείρωσης. Οι αρτοποιοί ζητούν ακόμα μεγαλύτερη προβολή και επικοινωνία από τα ΜΜΕ, ενώ πρέπει πλέον να γίνει σαφής διαχωρισμός του αρτοποιείου από τα υπόλοιπα σημεία πώλησης (πρατήρια, κλπ). Να περάσουμε στον καταναλωτή τον παραγωγικό χαρακτήρα του αρτοποιείου. Να απομακρύνουμε το συνάδελφο από τη νοοτροπία του μεταπράτη».

Νίκος Κοτσιφάκης (Σωματείο Χανίων): «Πρέπει όλοι οι αρτοποιοί να καταλάβουμε ότι "όπλα" μας είναι το ψωμί και το παξιμάδι. Τα συγκεκριμένα, είναι προϊόντα που πρέπει να προωθήσουμε ενώ παράλληλα καλό είναι να εντείνουμε και τη διαφημιστική προβολή του φούρνου της γειτονιάς. Ζητάω επίσης την ακόμα μεγαλύτερη οικονομική στήριξη των Σωματείων ενώ θέλω να σταθώ στην κοινωνική πολιτική του κλάδου μας. Νομίζω ότι έχει φτάσει η στιγμή να συμμαχήσουμε με φορείς, οργανισμούς, την Εκκλησία και οποιονδήποτε μπορεί να μας βοηθήσει. Αν εμείς δεν αλλάξουμε ως άνθρωποι και ως επαγγελματίες, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα...».

Πάρης Παπαδόπουλος (Σωματείο Δράμας): «Θεωρώ ότι πρέπει να γίνονται από όλα τα Σωματεία οργανωμένες και συντονισμένες κινήσεις προς τις Περιφέρειές τους προκειμένου να διαφυλάξουμε όσο γίνεται περισσότερο τα συμφέροντα και το ίδιο το επάγγελμά μας. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι ο “φούρνος της γειτονιάς” δεν αποτελεί κτήμα κάποιου Σωματείου συγκεκριμένα αλλά όλων μας. Είμαι ενάντια σε οποιουδήποτε είδους διαχωρισμό ανάμεσα στους αρτοποιούς. Είναι κάτι που δεν βοηθά κανέναν. Εμείς από την πλευρά μας (σαν Σωματείο Δράμας), συντονιζόμαστε με τους φορείς του νομού και προχωρούμε σε κινητοποιήσεις μαζικές και οργανωμένες».

Φαίδων Ζαμπούρας (Συντεχνία Λάρισας): «Η υπερβολική φορολόγηση και η αργία της Κυριακής αποτελούν πολύ σημαντικά προβλήματα και πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε. Θέλουν να φέρουν σε δύσκολη θέση τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Είναι λάθος η αδράνεια και γιαυτό ευθυνόμαστε εμείς. Χάνουμε την τεχνογνωσία και το κέρδος μας, όταν δίνουμε ψωμί στα πρατήρια. Πρέπει να επενδύσουμε στη γνώση και την τεχνογνωσία ώστε να γίνουμε καλύτεροι όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη»!

Αθανάσιος Ντούβας (Συντεχνία Πάτρας): «Τέτοια θεματικά συνέδρια θα πρέπει να γίνονται πιο τακτικά. Όλοι οι αρτοποιοί πρέπει να προσπαθήσουμε να είμαστε παραγωγοί και μάλιστα ποιοτικοί. Η ίδρυση Σχολής Αρτοποιίας, η οποία να είναι σε θέση να προσφέρει διά βίου εκπάιδευση και κατάρτιση σε επαγγελματίες, είναι μια αναγκαιότητα. Επίσης θα πρέπει να κατοχυρώσουμε τις ονομασίες και τους τύπους των ψωμιών μας, έτσι ώστε να μπορέσουν να κατοχυρωθούν και οι τιμές. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η βιομηχανία είναι ο βασικός ανταγωνιστής μας. Σε κάθε σπίτι υπάρχει ψωμί του τοστ και -δυστυχώς- δεν είναι από το φούρνο της γειτονιάς, ενώ διαθέτουμε την τεχνογνωσία και τα μηχανήματα να το φτιάξουμε. Πρέπει να βγούμε επιθετικά μπροστά, αρκεί να γίνουμε παραγωγοί, εραστές της δουλειάς μας...» 

Δημήτρης Γέρος (Σωματείο Λιβαδειάς): «Το σημερινό συνέδριο πρέπει να καθιερωθεί και να επαναληφθεί. Οφείλουμε να καθιερώσουμε το ψωμί του φούρνου της γειτονιάς με συγκεκριμένη τεχνική και προδιαγραφές. Να το κατοχυρώσουμε και να το πουλάμε στα μαγαζιά μας. Οι συνάδελφοί μας είναι εγκλωβισμένοι μέσα στην οικονομική δυσχέρεια. Οφείλουμε να προσπαθήσουμε να δώσουμε ένα προϊόν σε ακόμα καλύτερη τιμή ώστε να αντέξουμε τον ανταγωνισμό. Χρειαζόμαστε τεχνικούς συμβούλους σε επίπεδο Ομοσπονδίας ώστε να βοηθούν τα μέλη των Σωματείων στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους εργασία ενώ καλώ τους συναδέλφους να πλησιάσουν τους αρτοποιούς και όχι να τους περιμένουμε στα γραφεία μας. Χρειάζεται να γίνουμε περισσότερο επιθετικοί».

Άρης Τηλιγάδης (Συντεχνία Αιγίου): «Δεν χρειαζόμαστε Σχολές Αρτοποιίας που να βγάζουν “σωρηδόν” νέους αρτοποιούς. Αυτό που είναι βασικό και στο οποίο πρέπει να δώσουμε βάρος, είναι η κατάρτιση και η επιμόρφωση για τους ήδη υπάρχοντες! Απαιτείται σύμπνοια και συμμετοχή στα κοινά από όλους μας ανεξαιρέτως. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο κλάδος της βιοτεχνικής αρτοποιίας, διαθέτει σημαντική δύναμη. Ας σταματήσουμε επιτέλους την κακομοιριά και την μιζέρια. Έχουμε μια τεράστια δυναμική και πρέπει να βγούμε όλοι μαζί στην επίθεση»!

Ιάσων Καπλάνης (Συντεχνία Αθήνας): «Ο νόμος της αρτοποιίας (3526/2007) αποδομείται μέρα με την ημέρα. Η νομοθεσία στοχεύει στο να απομακρύνει από τα μαγαζιά μας τους πελάτες μας. Χρειαζόμαστε ισχυρές συμμαχίες και όχι εσωτερικές διαμάχες. Πρέπει να καταπολεμήσουμε την τεράστια ασυδοσία που επικρατεί στην αγορά αλλά και τον αθέμιτο ανταγωνισμό εκ των έσω. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι πέρα από επαγγελματίες, είμαστε και συνδικαλιστές! Έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ, από ισχυρά Σωματεία με ενεργά και δραστήρια μέλη. Ας επαναφέρουμε επιτέλους το χαμόγελο στα χείλη των αρτοποιών».

Ιωάννης Μάνος (Συντεχνία Αθήνας): «Οφείλουμε να τολμήσουμε να ανανεώσουμε τη γκάμα μας με νέα, λειτουργικά προϊόντα (dinkel, Ζέα, ορυκτό αλάτι που δεν ανεβάζει την πίεση, κ.ά). Στην Αθήνα βιώνουμε την επέλαση των αλυσίδων. Ας μελετήσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους και ας οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας. Να δημιουργήσουμε ένα καινούριο όραμα για την αρτοποιία, να κάνουμε τον κλάδο πιο ανταγωνιστικό. Να εκσυγχρονιστούμε και να αφουγκραστούμε τους νέους και τις τάσεις τους (π.χ. street food) και να αναρωτηθούμε αν προσφέρουμε τέτοιες επιλογές».

Ιωάννης Μποχωρίδης (Υπ. Θεσσαλονίκης): «Έχουμε κάνει αρκετά λάθη ως κλάδος. Να αναλογιστούμε πρώτα απ’όλα τις δικές μας ευθύνες και συμπεριφορές. Είμαστε ικανοποιημένοι από τη δράση μας; Να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να μην επιδεικνύουμε αλαζονική συμπεριφορά. Πρώτα φταίμε εμείς που εκπροσωπούμε τον κλάδο και τόσα χρόνια κάναμε ό,τι μας βόλευε. Έχουμε καλή οργάνωση αλλά δεν είμαστε συμπαγείς ως κλάδος. Στο εξής ας δείξουμε συνέπεια και συνεργασία».

Θεόδωρος Παπαδόπουλος (Σωματείο Καστοριάς): «Η τάξη του βιοτέχνη αρτοποιού είναι ένας δυνατός κλάδος. Μία από τις πιο σημαντικές μας προτεραιότητες, θα πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφήμιση των προϊόντων μας. Να τονίζουμε σε κάθε τόνο και με κάθε τρόπο ότι η σωστή καθημερινή διατροφή ξεκινά από το φούρνο της γειτονιάς. Αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να επικοινωνούμε στους καταναλωτές μας».

Πάρης Καλογράνας (Σωματείο Τρικάλων): “Πρέπει να περιφρουρήσουμε την ταυτότητα του επαγγέλματος. Να διαθέτουμε προϊόντα που παράγονται στους φούρνους μας και να μη γινόμαστε μεταπωλητές τρίτων. Οι διαφημιστικές καμπάνιες είναι αποδοτικές και πρέπει να γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Επίσης, μπορούμε να δημιουργήσουμε και να μοιράζουμε φυλλάδια για τη διατροφική αξία του φρέσκου ψωμιού. Μπορούμε να κάνουμε μαζικές παραγγελίες σε υλικά συσκευασίας με το λογότυπο των σωματείων μας ή της ΟΑΕ. Να γίνει σαφής διάκριση του ψωμιού του φούρνου της γειτονιάς έναντι αυτού της βιομηχανίας».

Παναγιώτης Αμπεριάδης (Σωματείο Ξάνθης): «Ένα από τα ζητήματα στα οποία πρέπει να επικεντρωθούμε, είναι το θέμα της εκπαίδευσης μέσω της αναβάθμισης των σχολών του ΟΑΕΔ. Η ΟΑΕ πρέπει να έρθει σε συνεννόηση με αυτές τις σχολές έτσι ώστε να γίνουν πιο εποικοδομητικές. Να πραγματοποιούμε σεμινάρια ή οποιαδήποτε άλλη πρωτοβουλία προκειμένου να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των συναδέλφων και να τους φέρουμε πίσω στα Σωματεία. Επίσης να στοχεύσουμε στη νέα γενιά και στους μαθητές των δημοτικών σχολείων ώστε να τους μεταδώσουμε τη διατροφική αξία του ψωμιού».

Νεόφυτος Παπαδόπουλος (Σωματείο Θεσσαλονίκης): «Ένα πράγμα για το οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, είναι το γεγονός ότι είμαστε η μόνη χώρα στην Ε.Ε. που πέτυχε με νόμο το διαχωρισμό φρέσκου - κατεψυγμένου ψωμιού. Είναι ισχυρός ο νόμος της αρτοποιίας και για αυτό το λόγο θέλουν οι ανταγωνιστές μας να τον καταργήσουν. Αποτελεί το εγχειρίδιό μας για να ξέρουμε πού βαδίζουμε. Έχουμε το πιο δυνατό προϊόν στην αγορά και πρέπει να το προστατεύσουμε. Να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι η Σχολή Αρτοποιίας πρέπει να γίνει μαζί με το Ινστιτούτο Αρτοποιίας». 

Απόστολος Κύρηνας (Σωματείο Κοζάνης): «Πριν από τη διεξαγωγή του θεματικού συνεδρίου για το μέλλον της βιοτεχνικής αρτοποιίας, προχωρήσαμε ως Σωματείο στη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης. Είναι ευχάριστο ότι υπήρξε αρκετά σημαντική συμμετοχή από τους συναδέλφους. Ένα από τα συμπεράσματα που προέκυψε είναι ο ελλιπής έλεγχος της Πολιτείας σε σχέση π.χ. με τις άδειες των πρατηρίων. Είναι γεγονός ότι το κράτος πρέπει να βοηθήσει με την εφαρμογή της υπάρχουσας αρτοποιητικής νομοθεσίας. Αυτό διαπιστώσαμε ως ανάγκη εκ μέρους των μελών του Σωματείου μας». 

Παναγιώτης Ράπτης (Σωματείο Αγρινίου): «Το θεματικό συνέδριο είναι κάτι που έπρεπε να γίνει εδώ και αρκετά χρόνια. Θεωρώ ότι έχει έρθει η στιγμή, η Ομοσπονδία να στοχοποιήσει τις μεγάλες αλυσίδες, πάνω στο θέμα της συσκευασίας και όχι μόνο. Επιπλέον, πρέπει να ενημερώσουμε τον καταναλωτή με το σήμα του κλάδου και να του εξηγήσουμε τι αντιπροσωπεύει. Χρειαζόμαστε το Ινστιτούτο Αρτοποιίας ως εργαλείο που θα βοηθήσει τον επαγγελματία για την ενημέρωσή του γύρω από τις τιμές των Α’ υλών, τις νέες τάσεις, τις νέες συνταγές. Εξίσου πολύτιμη είναι και η αξιοποίηση της διαφήμισης και μάλιστα στοχευμένης στη νέα γενιά».

Κώστας Κεβρεκίδης (Σωματείο Έβρου): «Θα επικεντρωθώ στο ζήτημα της συσκευασίας. Γιατί αντιδρούμε στη συσκευασία του ψωμιού, εφόσον εμείς το παρασκευάζουμε; Θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να υπερασπιστώ το συγκεκριμένο ζήτημα. Πρέπει να είμαστε ενεργοί και δραστήριοι, να φροντίζουμε να τηρείται η αρτοποιητική νομοθεσία και να καταγγέλουμε τα κακώς κείμενα, είτε των συναδέλφων είτε της Πολιτείας».

Μαρία Σοκολάκη (Νέα αρτοποιός, Αθήνα): «Είμαι μία νέα γυναίκα στο επάγγελμα και παρότι δεν είμαι εκλεγμένη αντιπρόσωπος, θα ήθελα να ακούσετε τη φωνή μου. Θέλω με αφορμή το συγκεκριμένο συνέδριο, να σας ζητήσω να μας δείξετε εσείς οι μεγαλύτεροι πώς να γίνουμε επαγγελματίες αρτοποιοί. Δώστε μας τα φώτα σας. Πολλοί πλουτίζουν στην πλάτη μας και στην δική σας. Βοηθήστε τα παιδιά σας, δείξτε τους το δρόμο, να συντηρήσουν όσα δημιουργήσατε με τόσο κόπο. Φροντίστε τη δική μας γενιά για να είστε και εσείς υπερήφανοι».

Δευτερολογία του προέδρου της ΟΑΕ, κ. Μιχάλη Μούσιου

«Με την ολοκλήρωση των τοποθετήσεων όλων των ομιλητών, θα ήθελα να σταθώ στη δευτερολογία μου σε κάποια πολύ σημαντικά ζητήματα που αναφέρθηκαν. Καταρχάς, να τονίσω ότι είναι εξαιρετικά θετικό ότι ευαισθητοποιήθηκαν σχεδόν όλα τα Σωματεία Αρτοποιών της χώρας και μας μετέφεραν τις απόψεις των μελών τους. Να επαναλάβω για μία ακόμη φορά, ότι σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει αρτοποιητική νομοθεσία όπως συμβαίνει στη χώρα μας με τον σαφή διαχωρισμό μεταξύ φρέσκου και κατεψυγμένου ψωμιού. Υπάρχουν επιπλέον σαφείς προϋποθέσεις για την παραγωγή και διάθεση άρτου από αρτοποιεία και πρατήρια άρτου. Και όλα αυτά έχουν την έγκριση και την αποδοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Θα ήθελα να σταθώ σε ορισμένα πράγματα που ακούστηκαν διότι σε αυτήν την αίθουσα έχουμε την τύχη να γνωριζόμαστε όλοι εδώ και πολλά χρόνια. Πάγια θέση της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδος είναι να δίνεται έμφαση από τον επαγγελματία στα νέα προϊόντα, στον εμπλουτισμό της ποικιλίας και συνολικά στην δική μας παραγωγή. Συνεπώς όσοι μιλάνε για τέτοια ζητήματα θα πρέπει πρώτα να τα εφαρμόζουν στα μαγαζιά τους. Δεν μπορώ να δεχθώ από συναδέλφους που ακολουθούν πρακτικές μεταπώλησης άλλων προϊόντων, να εμφανίζονται υπέρμαχοι της ανανέωσης της ποικιλίας και της δικής μας παραγωγής.

Ένα ακόμη ζήτημα που τέθηκε από συνάδελφο κατά την τοποθέτησή του ήταν αυτό σχετικά με την αντίδραση της Ομοσπονδίας και την ενεργή ή όχι συμμετοχή της σε κινητοποιήσεις. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις ή οτιδήποτε παρόμοιο, έχουν δείξει τα όριά τους όπως και τη μειωμένη αποτελεσματικότητά τους. Θεωρώ ότι η σωστή τακτική συνίσταται στο βαθμό καλής ενημέρωσης, εγρήγορσης και εμπιστοσύνης στη διοίκηση της Ομοσπονδίας Αρτοποιών.»

Ρεπορτάζ: Τάκης Κορμπάκης - Ελένη Μανίκα

Από το τεύχος 105 (Νοέμβριος/Δεκέμβριος 2013) του περιοδικού Α-Ζ.