Όταν η έγκριτη βρετανική εφημερίδα “Guardian” εντάσσει στην στήλη της γαστρονομίας το street food, τότε μιλάμε για μια τάση που εμφανίζει εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης σε όλο τον κόσμο. Ας γνωρίσουμε μερικά περισσότερo ή/και λιγότερo γνωστά “βρώμικα” σνακ.

◗ Currywurst (Γερμανία)

Όταν το κάρι συνάντησε το παραδοσιακό χοιρινό γερμανικό λουκάνικο, τότε δημιουργήθηκε το ομώνυμο γρήγορο snack-σύμβολο της γερμανικής κουλτούρας. Στα λεγόμενα “Imbiss” (ταχυφαγεία) και στις καντίνες, το λουκάνικο σερβίρεται σε φέτες σε πλαστικό πιάτο, περιχύνεται με ζεστή σάλτσα ντομάτας μαζί με γενναίες δόσεις κάρι και σερβίρεται με τηγανητές πατάτες. Η έμπνευσή του ανήκει στην Herta Heuver, όταν το 1949 στο Βερολίνο ανάμειξε κέτσαπ, κάρι και worcestershire σος που είχε αποκτήσει από Βρετανούς στρατιώτες και περιέχυσε μ’ αυτό το λουκάνικο. (φωτογραφία αριστερά)

◗ Mohinga (Βιρμανία)

Εκατοντάδες πλανόδιοι στις μεγάλες πόλεις της Βιρμανίας πωλούν το γευστικό ζωμό της Mohinga ως μια πρόταση πρωινού ή/και all day σνακ για ντόπιους και -τολμηρούς, η αλήθεια είναι- τουρίστες. Υπάρχουν αρκετές και διαφορετικές εκδοχές, ωστόσο η γενική συνταγή βασίζεται σε noodles ρυζιού, σκόνη φασολιών, σκόρδο, κρεμμύδια, lemongrass, ginger, ζωμό και ψάρια, που μαγειρεύονται σε σούπα.

◗ Banh mi (Βιετνάμ)

Μπορεί το όνομά του να σημαίνει “ψωμί χωρίς γέμιση”, στην πράξη ωστόσο αποδεικνύει και το αντίθετο, όπως και το πώς η γαλλική αποικιοκρατία επηρέασε την εθνική κουζίνα του Βιετνάμ. Κι αυτό γιατί πρόκειται για σάντουιτς για την παρασκευή των οποίων χρησιμοποιείται μπαγκέτα που είναι πιο μαλακή και με ελαφρώς πιο τραγανή εξωτερική όψη. Συνήθως περιλαμβάνουν κρέας και σόγια, λουκάνικο, ψητό χοιρινό, πατέ, κοτόπουλο ή ακόμη σαρδέλες και κεφτεδάκια, σε συνδυασμό με καρότα, πίκλες, τυρί, τηγανητά αβγά.

◗ Daulat ki chaat (Ινδία)

Πρόκειται για ένα γλυκό “βρώμικο” σνακ με εξωτική καταγωγή και απλή συνταγή που βασίζεται σε πλήρες γάλα, κρέμα, ζάχαρη, ροδόνερο, ψιλοκομμένα φιστίκια και κρεμόριο. Αναμειγνύοντας όλα αυτά σε ένα τύπου αφρόγαλα, οι Ινδοί δημιούργησαν ένα μικρό γλύκισμα, το οποίο καταναλώνεται κυρίως το χειμώνα.

◗ Phat kaphrao (Ταϊλάνδη)

Μπορεί να μην είναι τόσο γνωστό ως κλασικό πιάτο της thai cuisine, ωστόσο οι λάτρεις της γνωρίζουν καλά πως πρόκειται για ένα γρήγορο, εύκολο και πικάντικο σνακ. Με το όνομά του να περιλαμβάνει τη λέξη “kaphrao” που σημαίνει “βασιλικός”, εύκολα συμπεραίνει κανείς πως το συγκεκριμένο υλικό αποτελεί τη βάση του πιάτου. Η ντόπια συνταγή περιλαμβάνει και κοτόπουλο ή χοιρινό, που τσιγαρίζονται μαζί με ψιλοκομμένο σκόρδο, τσίλι, σάλτσα ψαριού, λίγη ζάχαρη και κρεμμυδάκια. Σερβίρεται μέσα σε μικρό μπολάκι πάνω από βρασμένο ρύζι και γαρνίρεται on top με ένα ολόκληρο τηγανητό αβγό!

◗ Burek (Βοσνία Ερζεγοβίνη)

Αναφέρεται σε μια “οικογένεια” ψητών ή τηγανητών γεμιστών, στροφογυριστών σφολιατοειδών που παρασκευάζονται από πλατιά ζύμη γνωστή ως yufka ή phyllo. Η καταγωγή του βρίσκεται στην Ανατολία και το όνομά του προέρχεται από το “burmak” που σημαίνει “να στρίβεις”. Η εξάπλωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας έφερε το burek στη Βαλκανική και κάθε χώρα το αφομοίωσε στη δική της κουλτούρα.

◗ Sfenj (Μαρόκο)

Λουκουμάδες, ντόνατ, λουκουμάς ή κάτι που συνδυάζει γευστικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά και από τις τρεις λιχουδιές; Το sfenj είναι ακριβώς αυτό: ένας μικρός σπόγγος από ζύμη που φουσκώνει μόνη της, τηγανισμένος σε λάδι και πασπαλισμένος με ζάχαρη ή βυθισμένος σε μέλι. Το σνακ αυτό είναι εξαιρετικά δημοφιλές όχι μόνο στις υπαίθριες αγορές και τους δρόμους του Μαρόκου, αλλά και στην Αλγερία και στην Τυνησία. Συνήθως καταναλώνονται όταν είναι ακόμη καυτά.

◗ Walkies-talkies (Νότια Αφρική)

Το όνομά τους παραπέμπει τους αμύητους στο ομώνυμο σύστημα ασύρματης επικοινωνίας - κι όμως πρόκειται για σνακ με ανατριχιαστική προέλευση στην περίοδο του Απαρτχάιντ. Όταν δηλαδή οι πλούσιοι έτρωγαν κρέας κοτόπουλου και οι εργάτες-σκλάβοι περιορίζονταν στα κεφάλια (talkies) και στα πόδια (walkies) των πουλερικών που τα έβραζαν. Η “μαύρη” αυτή περίοδος ευτυχώς πέρασε, αλλά άφησε πίσω της αυτό το ιδιόμορφο σνακ που σήμερα έχει εμπλουτιστεί με αλάτι, καρυκεύματα, κρεμμύδια, πράσινες πιπεριές και ντομάτες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τα διαθέτουν και ψητά.

◗ Tamales (Μεξικό)

Τα tamales είναι δεματάκια με φλοιό καλαμποκιού και ενίοτε μπανανιάς, που έχουν γέμιση από χοιρινό, κοτόπουλο, τσίλι, τυρί, λαχανικά και ό,τι άλλο βάλει ο νους! Παραδοσιακό σνακ της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής, με τις ρίζες του να φτάνουν στους Μάγια!

◗ Red-red (Γκάνα)

Πρόκειται για ένα συνδυασμό γλυκιάς και αλμυρής γεύσης που προκύπτει από το “πάντρεμα” μπανάνας και μαυρομάτικων φασολιών. Παρασκευάζεται και σερβίρεται μπροστά στον πελάτη, ανάμεσα σε καλύβες και χωματόδρομους. 

Κείμενο: Αλεξάνδρα Παπαδημητρίου

Από το τεύχος 42 (ΙΟΥΛ/ΑΥΓ 2012) του περιοδικού ΨΗΤΟπωλείο.